Oysa günler sonra terasta, bu kez biraz kaygılı, gözlerime bakarak, çocuklardan korktuğunu söyleyeceksin. İçini okurcasına sana yönelmiş bilge bakışlarda yanıtlayamayacağın sorular gördüğünden tedirgin olduğunu açıklayacaksın. Geçmişine açılan kapıyı ilk kez o gün aralayacaksın; ellerinden de korktuğunu, yağmurlu geceleri ve bu kenti sevmediğini öğreneceğim. Tanımsız bir hüzün süzülecek terasa.