“Eski Türkçede “başarmak,gücü yetmek” karşılığında u- diye bir fiil vardır. Geçmişte bu kökten (u-nç)>unç “mümkün”,(u-z)>uz “becerikli,yeterli” gibi kelimeler türetilmiştir. Hatta masallardaki “Az gittik,uz gittik dere tepe düz gittik.”tekerlemesindeki ‘uz’ burada ‘az’ın zıttı olarak yeterlilik bildirmek üzere yerini almıştır.”
Sayfa 38 - Yazım ve noktalamalar olduğu gibi alınmıştır.Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.