Antep, 26 Temmuz 1954
İnsanlar, Sait Faik'in o Alemdağında Var Bir Yılan hikâyesinde olduğu gibi, her içlerinin çektiği şeyi ceplerine indirip götürebilselerdi ben de bu Antep yolundaki tabiat tablosunun bir parçasını koparır ta İstanbula, izmire kaçırırdım.
Ah, insan bunu her vakit, her istediği şey için yapabilse!
Aldous Huxley Cesur Yeni Dünya adlı romanında bu meseleyi bir hål biçimine bağlamış gibidir. Gülme hapları, tabiat hapları insanlara gülmenin, tabiatı düşündürmenin, geceleyin kırda bir gezinti yapılmış gibi haz vermenin yollarını açmaktadır.
Fakat çok şükür ki insanlık, daha o günlere ulaşmış değil!
Ama bana öyle geliyor ki, büyük şehirlerimizin caddelerine "Tabiatı unutma", "Tabiat hayat demektir" yollu levhalar yerleştirmek insanlara zaman zaman tabiat içindeki durumlarını hatırlatmak bakımından yararlı olacaktır.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.