Toplu Alıntı
*Bir tanrı resmetmek ya da heykelini yapmak, ona hemen boyun eğmeyi ve Kulu olmayı zorunlu hale getirir.
*Her ne kadar Tanrı inancını mündemiç olsa da, insan elinden çıkması putun Temel çelişkisidir.
*Perspektif, bakan insanı dünyanın merkezi yapar.
*Perspektifin içine giren her şey sanki hızla, bakan göze doğru çekilir.
*Postmodernizm insanın elinde kalanla yetineceği bir noktaya ulaşma çabasıdır.
*Adem'in cennetten çıkarılmasının düşüş olarak değerlendirilmesi; ruh beden ayrımının zorunlu kıldığı ruhların elest bezminde yaratılıp bedenlenmek üzere dünyaya inmesi fikirleri, aslında insanın dünyevileşmesini anlatır.
*Madde ve ruh arasında kurulan anoloji ile o, tam bir eşeğe dönüşür; hem ötelere dair göndermelerle, çağrışımlarla yüklüdür hem de dünyaya aittir, maddidir.
*Adem'in düşerken geçtiği yedi kat felekler daha sonra sufilerin seyr-i sülük rotasını da belirleyecektir.
Sartre Camus'un yabancısının çözümlerken şunları saptar: "tek başlarına ele alındıklarında, saçmalık ne insanda ne dünyadır; ama insanın asal özelliği dünyada olmak olduğuna göre sonunda saçma insan olmakla beraber çıkmaktadır."
*Hz peygamberden geriye sadece bir gülüm kaldı bu simülasyon içinde yolunu şaşıran insanların da Allah'ın ayetleri ile buluşma imkanları elinden alınmaktadır.
İlkin yüzünü tanrıdan insana dönmekle başlayan özgürlük arayışları özellikle büyük anlatılarının ölümüyle birlikte insanların birbirlerinden de özgürlüşmesine doğru genişledi.
·
159 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.