Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Öyle ki bir akşam akşama bakarken akşamın içinde kendini gördü. Gördüğü öyle büyük bir inkisardı ki bu yenilgiyi ne vücudu ne kalbi tutamadı, yenilgiye resmine baka baka yuvarlandı. Çok kısa soluklarla nefes alıyor, "Ne sandım, ne sandım, bu ne büyük bir yenilgi, nasıl bir harabat," diyor, alacak soluk, içine çekecek bir zerre havayı büyük uğraşlarla zor buluyordu. "Yaa Aziz," dedi. Derken yine ağladı. "Yaa Aziz öyle değilmiş, yüzüme bakılır sandın, değilmiş. Çok seven az da olsa sevilir dedin, değilmiş. Son nefes müthiş yenilgi, çıt yok, bak çıt yok. Ben artık ne yapayım, emekli mi olayım, kıyamet emeklisi. Yaa Aziz sen kıyamet emeklisi. Ben Aziz kıyamet emeklisi. Ben şimdi ne yapayım? Nerede o nafile denilenlerle bir kez duyduğum taptaze gül kokusu, hiç ummadığım zaman hemen yanı başımdaydı. Nerde içimde en güzel düşünceye hıçkırıkla cevap veren nazenin? İçimin ürpertisi, soluğun katlanışı nerde?"
Sayfa 518Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.