Kitaba dair büyük bir hüsranım var, daha etkili bir kurgu ve karakter yapısı bekliyordum ama aksine tatmin edici bulamadım. Kitabın ana merkezinde yatan para-evrenler arası enerji akımını sağlayan bir sistemin keşfedilmesiyle hem sonsuz enerjiye erişme imkanı hem de evrenin sonunun gelmesine neden olma fikrinin özünde yatan bilimkurguya kafa yormak gerçekten keyifliydi ama benim için hepsi bu kadarla sınırlı kaldı. Olay örgüsüne gelince, başlangıçta yapılan keşfin yaşamın sonunu getireceğini kanıtlamaya takıntılı bilim insanını tanıyıp sonrasında ise para-evrendeki canlıların gözünden neler olduğunu okuyoruz. Sonrasında ise her şeyi çözüme kavuşturmak için el ele vermiş Ay'daki bilim insanı ve Sezgici'nin yaşadıklarına şahit oluyoruz. Olay örgüsü sırasıyla 3 evren/gezegen ve 3 bölüme ayrılmış ama evrenler arası gitgeller ya da aynı anda neler olduğunu diğerlerinin ağzından okuduğumuz komplike bir örüntü yok, her şey benim için fazla düz ve basitti. Üstüne bir de para-evrendeki Sert Kimseler-Yumuşak Kimseler, Mantıksallar-Duygusallar-Ebeveynseller olarak adlandırılan canlılar bana garip bir şekilde Lilith'in Dölü evrenindeki tasvir edilen canlıları anımsattı. Belki Octavia E. Butler Asimov'un yarattığı evrenden etkilenmiştir, bilemiyorum ama yine de ister istemez aralarında bir kıyaslama yaparken buldum kendimi ve Butler'ın yanında Asimov'un tasviri yetersiz kaldı, daha doğrusu bana bir türlü geçmedi. Sonuç olarak, bir bilimkurgu sever olarak kitabı tavsiye eder miyim? Tabiki ama sanırım İşte Tanrılar kitabına gelmeden önce İthaki Bilimkurgu Klasikleri serisinde sevdiğim ve tavsiye edebileceğim daha başka çok kitap var.

İşte TanrılarIsaac Asimov · İthaki Yayınları · 2021660 okunma

·

136 görüntüleme

Emre Gündaş

@Emre_Gundas ·

21 Şubat 14:34

Kaleminize sağlık 🌟

ahsev

@paralelevrendeguzel ·

21 Şubat 14:36

teşekkür ederimm

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ahsev