Kitap fournier’e özgü sıra dışı otobiyografik bir eser, ölümünden sonra bedeni ile ilgili verdiği karar bilim dünyası için otopsi masasında kadavra olmak. Egoine ise fournier’nin kadavrasına talip tıp öğrencisi,her organını incelediğinde fournier’in düşüncelerini okuyacağımız egoine hakkında dahi konuşacağı mizah dolu bir kalemiyle başbaşa bırakıyor. Yazar kitabında kendisinden çok açık sözlü bir şekilde bahsediyor. “Hayatım boyunca patavatsız bir geveze oldum,herkesin sözünü keserdim.” (Syf-107) “Muazzam kusurlarıma rağmen, pek çok kişi tarafından sevilmeme her zaman hayret edeceğim.” (Syf-118) Bazen de güzel nasihatları ile karşılaşıyoruz. “Okula ayakları sürüyerek melul mahzun gitmemeli, rüzgar tabanlar üzerinde koşarak neşeyle gitmeli.” (Syf-110) “Bir zamanların kötü öğrencisi ben, özellikle onları okulun sıkıcı bir yer olmadığına, öğrenmenin bir zevk, muazzam bir şans olduğuna ikna ettiğimi umut ediyorum.” (Syf-110) Bazen yaşadığı duygulardan bahsediyor. “Duygulanmaktan daima korktum. Duygusallık bana saklanması gereken bir zayıflık gibi gelirdi. Sert görünmeye çalıştım.Korkarım başardım da.” (Syf-108) “Yaşarken çok ağlamak istediğim zamanlar oldu. Başaramadım.Gözyaşlarımı içimde tuttum. Ağlamaya başlar da duramazsam diye korkardım, taşarsam,kendimi bir gözyaşı selinde bulur ve boğulursam diye.” (Syf-59) Toplum,hep kadınların ötekileştirildiğinden bahseder haklı da olabilir.Ya erkekler onlara da rol biçildi tabi Fournier gözümüze soka soka göstermiş. ““Tanrım, şeytana uymamıza izin verme", bu duayı bin defadan fazla okumuşumdur. Neyse ki, Tanrı bu duamı asla kabul etmedi. Günaha çağrılar büyüyünce, günahların göğüsleri olunca, benim günaha sapma arzum daha da kabardı. Mutluluğum daima şeytana uymak olacaktı. Bu benim için cennete gitmenin tek biçimiydi. Başlarda kızların üst kısımlarıyla, yüzleri, gözleri,ağızlarıyla yetiniyordum, saçlarını okşuyordum. Bir defasında saçları beline kadar inen bir kıza rastladım, elim saçları takip etti. Alt kısmı keşfettim. O zaman tatlı tatlı cehenneme daldığımı anladım. Haydi uyalım şeytana. Hazza kanamıyordum. Her şeyi arzuluyordum. Ölçüsüzce her şeyi sevdim. En ok da yasak meyveleri.”(Syf-18)” Birde zorunlu kıldıkları siyasi taraflar var tabi. “Sanatçılar solcuydu,nıterler sağcı, ben sanatçı olmak istiyordum.” (Syf-115) Ve daha da uzayabilecek bir inceleme,yazar sanki yaptığı iyi ve kötü şeyleri her insanın biraz da olsa yaptığını görmüş gibi kendinden bahsetmiş kitap değil de ayna sanki…

OtopsimJean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20191,636 okunma

·

13 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irfan eskimez