İkinci bölümden alıntı
“Benim durumum daha farklı. Daha ziyade, şeyler arasındaki sınırları ayırt etmekten, olayları mantıklı ve rasyonel bir şekilde değerlendirmekten âciz olmamla ilişkili. Öyle ki çoğu zaman, tablonun kendisini değil de tablodaki sinek bokunu görüyorum. Yeni işyerinin hemen yanındaki bina patlatıldığında binaya sığınan üç gencin durumuyla değil de binanın havaya uçurulmasından kaynaklanan toz ve tozun masalara inip yerleşmesiyle ilgilenen bu eğilim ilk bakışta normal gelmeyebilir. Bununla birlikte mesela masadaki toz ya da tablodaki sinek boku gibi küçük, gereksiz ayrıntılarda kaybolan bu görme biçimini, hakikate ulaşmanın nihai delili değilse de tek yolu olarak görenler de var. Dahası bunu kendileri için iddia eden sanat uzmanları var. Doğrusu onların görmemizi istediği şey, tam olarak tablodaki sinek boku değil de mesela tablonun orijinal mi taklit mi olduğunu kararlaştırmak gibi daha az öneme sahip ayrıntılardır. Bu uzmanlara göre taklitçiler, bir tabloyu taklit ettiklerinde tablodaki nesnenin yüz yuvarlaklığı ya da beden pozisyonu gibi temel ve önemli ayrıntılara dikkat ederler; fakat kulak memesi, parmak ve ayak tırnağı gibi küçük ve tali ayrıntılarla nadiren ilgilenirler. Bu da eseri kusursuz bir şekilde taklit etmelerini engeller. Hatta bazıları, aynı düşünceden yola çıkarak herkesin önemsiz bulduğu küçük detayları fark eden kişilerin daha önce tanık olmadıkları bir olay ya da nesne hakkında bir imge oluşturabileceklerini iddia ederler.”
Sayfa 58 - CanKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.