John Berger, Selçuk Demirel, Cevat Çapan isimlerini görünce bir çırpıda sepete eklediğim eserdir kendisi. John Berger'in "sigaraya övgü" tadında yazdığı satırlara, Selçuk Demirel'in müthiş çizimleri eşlik etmiş, Cevat Çapan da çevirmiş daha ne olsun. Kitabın yarısından fazlası resimden oluşuyor ve her sayfada sadece birkaç satır metin var. Yani bir oturuşta bitebilecek bir kitap. Fakat okunup geçilecek tarzda değil, yazarın ne anlatmak istediğini, neyi amaçladığını, neyi savunduğunu düşünüyorsunuz sürekli. Ayrıca Selçuk Demirel'in çizdiği resimlerde kaybolup gidiyorsunuz. Kitabın tek kötü yanı hemen bitmesi... John Berger sigarayı övergesine ve savunurcasına satırlar yazmış. Bunlar, kendisinin gerçek fikirleri mi yoksa ironi mi yapıyor, bunu sorgulatıyor gerçek anlamda. Sigara içerken birçok şey paylaştık, arkadaş dost olduk, hayallerimizden bahsettik, sosyalleştik, her yerde her koşulda içtik, sonra bir anda sigara içmek kötü bir durum gibi gösterildi, sigara içenler dışlandı, sigara lanetlendi fakat sigara dumanından daha tehlikeli durumlar var, karbon gazı dünyayı kirletti, firmalar araba egzozlarının zararsız olduğunu söyledi, bunlar sigara kadar tehlikeli ilan edilmedi, sigara bunların yanında masum kalır demek istiyor, John Berger. Haklı mı evet birçok kısımda haklı, geri kalanı tartışılır. Sonuçta düşünmek, dile getirmek bedava... Kitaptaki en ilginç ve dikkat çekici alıntılar şunlardı: Evvel zaman içinde erkekler, kadınlar ve (gizlice) çocuklar sigara içerlermiş. (s.8) Kül tablaları bir çeşit konukseverlik araçlarıydı. (s.27) Bu arada, sigarayı bırakamayan tiryakiler kapalı ve açık yerler kendilerine yasaklanınca, benzer gizli köşelere sığınmışlar ve kendileri gibi yasadışı insanlarla karşılaşıp mutlu olmuşlar. (s.52)

DumanJohn Berger · Yapı Kredi Yayınları · 2016164 okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra.