Gönderi

On parmağımda on marifet vardı Beşini sana borçluydum Verdim sana kapımı çarpıp çıkarken Kalan beşiyle ölümü göze alıp yaşadım Durmadan şikayet ettim hep bir şeylerden Daha sonra okurum diye kitaplar aldım İşlere girdim çok durmadım hepsinde kendim ayrıldım. Öyle beni kimseler kovamazdı Soranlara yalnızca gerçekleri... Sabahları erken kalkmayı sevemedim dedim. Onca yıldan sonra bir gün sen geldin. Elinden tutan bir çocukla Dedim bu çocuğu Benden aldığın beş parmağımdaki marifetle mi yaptın Üstünde oturmuş olamazsın değil mi Sıcak bir taşın.. Ayıptır söylemesi az orosbuluğunu görmedim Yalnızlığımdan hep susarak üstesinden geldim. Belki yarın yine çekip gidecek Daha önce gitmedi mi Gidecek.. Benle yapazdı onla da yapamadı Ama bu çocukla Ya yaparsa .. Ben ne yaparım o zaman olursa
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.