On parmağımda on marifet vardı
Beşini sana borçluydum
Verdim sana kapımı çarpıp çıkarken
Kalan beşiyle ölümü göze alıp yaşadım
Durmadan şikayet ettim hep bir şeylerden
Daha sonra okurum diye kitaplar aldım
İşlere girdim çok durmadım hepsinde kendim ayrıldım.
Öyle beni kimseler kovamazdı
Soranlara yalnızca gerçekleri...
Sabahları erken kalkmayı sevemedim dedim.
Onca yıldan sonra bir gün sen geldin.
Elinden tutan bir çocukla
Dedim bu çocuğu
Benden aldığın beş parmağımdaki marifetle mi yaptın
Üstünde oturmuş olamazsın değil mi
Sıcak bir taşın..
Ayıptır söylemesi az orosbuluğunu görmedim
Yalnızlığımdan hep susarak üstesinden geldim.
Belki yarın yine çekip gidecek
Daha önce gitmedi mi
Gidecek..
Benle yapazdı onla da yapamadı
Ama bu çocukla
Ya yaparsa ..
Ben ne yaparım o zaman olursa