Resûl-i Ekrem seferde gecenin ilk vakitlerinde uyursa, bağdaş kurar da öyle uyurdu. Sabaha yakın da ayaklarını diker, başını iki koltuğunun arasına alarak uyurdu. Maksadı sabah Namazına uyanmak idi ki, kaybettiği, yolculukta aradığından efdal olmasın.