Umberto Arte yalın ve yer yer konuşma havasında geçen samimi dili ile, hayatında hiçbir sanat eserini incelememiş, hiçbir sanatçı hakkında bilgi sahibi olmayan birini bile sanat eserlerinin içine alıp götürüyor. Kitapta her sanatçı için ayrı bir bölüm var ve her sanatçının hem biyografisi hem de kendi sanatsal süreci özenle anlatılmış. Bu da bize o sanatçının eserlerini daha iyi anlama imkanı sunuyor. Bu açıdan bakınca bu kitap benim kütüphanemin demirbaşları arasına girdi. Çünkü akıcı bir şekilde okunmasının yanı sıra, konuyla ilgili akla takılan her şeyde açılıp bakılabilecek bir ansiklopedi tadında bir kitap. Bu kitapta beni etkileyen bazı sanatçılar ve sanat eserleri ile ilgili de birkaç cümlem var: Vincent Van Gogh Yaşanan zorluklar, baba tarafından re4ddedilen düşünceler ve benlik, fakirlik, çaresizlik. Toplum standartlarına göre boşa geçmiş bir hayat. Sanatçıların öldükten sonra kıymetinin anlaşılması bir kader/lanet mi acaba? Leonardo Da Vinci Ben sadece ressam olarak tanırken ne mühendisliği kaldı ne heykeltıraşlığı. Dolu dolu geçmiş bir ömür. Bir de çoğu işini yarım bırakmasaymış neler olurmuş neler. Mona Lisa bilmecesi, Son Akşam Yemeği hüznü... Gerçek bir deha ve büyülü bir yetenek. Michelangelo Merisi da Caravaggio Bu kitapta beni en çok etkileyen ressam oldu diyebilirim. Eserlerine verdiği hacim ve olağanüstü ışık oyunları. Judith'in yüzüne saatlerce bakabilirim. Şüpheci Thomas, REM grubunun Losing My Relegion klibini ilk gördüğün erken gençliğimden beri ilgimi çeken bir tablo olmuştu zaten. Caravaggio'nun beni çeken karanlık bir tarafı var. Kathe Kollwitz Gözleriniz kanayana kadar acıya bakmak... Sanırım Kathe için söyleyebileceğim en yalın haliyle bu. "Ekmek" adlı resmi beni çok etkiledi. Ağlamamak için gözlerimi resimden uzaklaştırmak zorunda kaldım. Acının anlatılabileceğini bilirdim, ama çizilebileceğini Kathe ile öğrendim. Pieter Bruege Böyle bir ressam daha önce nasıl dikkatimi çekmemiş? Bu detayları nasıl işlemiş? Bu ağaçlar, uzaklardaki insanlar ve evler... Sanırım bir tablosunu salonuma asmak zorundayım. William-A. Borguereau/Dante ve Virgil Cehennemde Aklınıza gelebilecek en vahşi şekilde silahsız ve çıplak dövüşen iki beden ancak bu kadar iyi resmedilebilirdi. İşte evime asmak istediğim bir tablo daha.

Umberto Arte ile SanatUmberto Arte · Destek Yayınları · 2019866 okunma

·

1 artı 1'leme

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.