Sen duygularının esiri oldun, ben mantığımın. Yetişkindik aslında ama çocukça bir hevesle başladık, birbirini duyamayan yaşlı kalplerle bitirdik. Ben seni affettim. Birlikteyken olanları da beceremediğin arkadaşlığını da. Sen de hatıranda ne beni kötü anımsa ne de kendini. Kalbinde ne nefret taşı ne hüzün. İkisi de ağır gelir sana, iyi bilirim. Bir gün tüm pişmanlıklarımızdan arınmış halde, bir kaldırımda karşılaşıp dudaklarımızda küçük bir gülümsemeyle, kısa bir baş selamı verebilmek dileğiyle. Mutlu ol.