Geçen gün sosyal medyada şöyle bir videoya denk geldim, konuşmacının kim olduğunu bilmiyorum: "Bir sosyal medya fenomenine 'Kaç takipçin var?' diye sordum. Uçuk bir rakam söyledi. Sizin de çoktur her halde?' diye beni yokladı.
'Yok' dedim. 'Benim hepi topu sekiz tane takipçim var.'
Birinci ve en büyük takipçim âlemlerin Rabbi olan Allah'tır. Uykuda bile takip eder beni. O'ndan gizli kalmak asla mümkün değildir.
Sonraki iki adet takipçim ise şerefli yazıcılardır. İyi kötü, hayır şer ne yapsam kayda geçerler. Dördüncü takipçim şeytandır. Ve takipçilerimin en tehlikelisidir. Hayırla hiç işi olmaz. Hep çelme takıp düşürmeye çalışır beni.
Beşinci takipçim nefsimdir. Tıpkı boynu bükük, masum yüzlü ama şımarık bir çocuk gibidir. Aç gözlüdür, daymak nedir bilmez.
Altıncı takipçim rızkımdır. Şimdiye kadar bir vefasızlığını görmedim.
Yedinci takipçim imtihan için olduğunu bildiğim musibet ve sıkıntılarımdır. Çoğunlukla hafif bir sarsar beni ve geçerler. Ama bazı zaman da ziyareti uzayan bir misafir gibi oturdukları yerden bir türlü kalkmak bilmezler.
Sekizinci ve son takipçim ise ölümdür. Her ân yanında taşıdığı bir bahanesi muhakkak vardır: Trafik kazalan, kalp spazmları, nefes yetmezlikleri, doğal afetler, yaşlılık ve hastalıklar... Ben onu unutsam da o beni unutmaz. ense kökümde dolaşır durur.
Takipçilerimin hepsi bu kadar.
Aslında... Evet, bir tane daha var.
O da siz beni mezarlıkta bırakıp gittikten sonra benimle kalacak olan salih amellerimdir. Kabirde bile benimle kalacak olanlar: Dünyada esas çabaladıklarım..."