Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İyilik ve ahlaka dayalı bir yaşam süren insanların saf ve aciz olarak görüldüğü bir çağ. Kötülüklerin hakim olduğu bir dünya düzeni. İyi niyetle yaptıklarımızın getirdiği pişmanlıkla yaşama yükü. Uzun süreçte yaşanılan kullanılmışlık hissi. Saygı ve sevgi sınırları içerisinde işleri yürütmekte hayli zorlandığımız zamanlar. İdari işlerin kaplumbağa misali yavaş işlediği bir okulda derslere katılım sağlamak için sayısız okula gitme girişimi ve öğrenci işleriyle diyaloglarda bulundum. Geçirdiğim bu 2 haftalık sürecin sonunda bir şey farkettim. Beyefendilik ve kibarlık bir meziyet değilmiş. Hakkın olanı almak ve haklı çıkmak için bağırıp çağırmak ya da daha kötüsü kesinlikle kibar olmamak gerekiyormuş. Her şeyiyle nefret ettiğin bir çağda yaşam sürmek bazen kendin olmaktan vazgeçmeyi gerektiriyormuş.
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.