Layığıyla insan olamamışlara karşı duruşum belli
"Saygı ancak özgürlüğün bulunduğu yerde vardır... Sevgi, özgürlüğün çocuğudur hiçbir zaman zorbalığın çocuğu olmamıştır."
Baskıdan veya korkudan duyulan saygılar, olmayan gücün ve olmayan karakterin getirisi. Bakıyorsun saygını hak edecek ne doğru düzgün gücü ne de asil bir karakteri var - tabi bizden önce onlar bunun farkına varıyor - ve bu yüzden saygıyı o şekilde sağlamaya çalışıyorlar. (: Bu tarz insanların varlığı midemi bulandırıyor. Saygıyı değil s'sindeki başka bir şeyi hak ediyorlar. :)
Sevgi, ihtiyaç ya da çıkar olmadığında hissedilen asil ve gerçek duygu. Oluk oluk kan dökse bile sen başkasının yara bandı yerine onun zehrini yüreğine sürmeyi tercih edersin çünkü başkasının yara bandı olsa da acıtır ama onun zehri iyileştirir gibi geliyor. Onunla ağlamalarımı diğer insanlarla gülmeme değişmem diye bir söz vardı, işte sevgi bu. Koşulsuz olduğu için onda bitince sen de bitmez, günün 24 saatini onunla geçirsen bile "Ya gün neden 30-40 saat değil?" dersin. "Ufff günümün çoğu onunla geçti ne zaman ondan kurtulacağım?" vs. değil yani. Aklının, yüreğinin, evinin içinde vs. olsa bile yetmiyor gibi gelir. Ne doyabilirsin, ne kıyabilirsin. Sevgide sevilene kıyılmaz, seven kendine kıyar. Çünkü kendine kıymak 1, ona kıymak 10 gibi hissettirir...
Layığıyla insan olamayan layığıyla sevemez, layığıyla da iş yapamaz.
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.