Peyami Safa'nın eserlerinden biri olan Dokuzuncu Hariciye Koğuşu ilk okuduğum eserlerinden birisidir. Öncelikle yazar çok samimi bir dil ile sade ve anlaşılır bir biçimde eseri kaleme almıştır. Sizlere tavsiyem bu eseri mutlaka okuyunuz. Beni ilk başlarda içine çekti. Öyleki sanki ben yaşadım, ben yaşadım o acıları, o ızdırapları. Bir yandan üzüldüm bir yandan sevindim... Sizlere kitabın dış künyesinden bahsedeceğim ve olay örgüsüne girmek istemiyorum. Yazarın eserinin künyesine baktığımızda 1929 yıllarında kaleme alınmış, ilk defa 1930 yıllarında Resimli Ay matbasında basılmıştır. Yazar bu eserin ilk baskısını arkadaşı olan Nazım Hikmete itaf etmiştir. Bu eser yazarın hastalıkla boğuştuğu çocukluk ve ilk gençlik yıllarını taşıyan bu küçük roman büyük ölçüde otobiyografiktir. Bilinç akışı tekniğinin ustaca kullanıldığı eser aynı zamanda psikolojik roman olarak edebiyat tarihimizde önemli bir yere sahiptir. Romanın kahramanı 15 yaşında bir çocuktur. Kendisinin ismi kitapta hiçbir şekilde geçmez ve bu yüzden ismini bilemiyoruz. Kahramanımızın sol dizinde ise kemik erimesi vardır. Aynı Peyami Safa'nın çocukluğunda sağ kolunda kemik veremi hastalığı olması gibi. Bunum en büyük sebebi yazar ilk öğrenimine devam ederken sağ kolunda ortaya çıkan kemik veremi yüzünden kendini çok küçük yaşta doktorların, hasta bakıcıların ve ilâç kokularının arasında buldu. Böylelikle bu yaşadığı durumu eserine aktarmıştır.

Dokuzuncu Hariciye KoğuşuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2023101,9bin okunma

·

86 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Yılmaz