her gece duyduğum sesleri onlar da duyuyor. söylemeye korkuyorlar.
''hepimizin sonunu getirecek o sesler,'' dedim hemşireye.
korkarak yüzüme baktı. dudaklarını oynatıp, tam, ''evet'' diyecekken birden sustu kaldı karşımda. herkes kabullendi o sesleri ama kimse cesaret edip de söyleyemiyor. o, üç günde bir ifademi alan uzman da farkında her şeyin.
seslerden konu açacağım vakit lafı değiştiriyor.
''bırak,'' diyor, ''şimdi sesleri...''