Sevgili okurum,
Yine bir terslik vardı işte.
Adım atar atmaz anlamıştım. Adını koyamıyordum. İçimde ancak, hayatla ölümün yüz yüze geldiği anlarda belirebilecek uğursuz bir duygu uyanmıştı. Daha birkaç dakika önce şakalar yapan uçarı adam değildim. Ruhum donmuş gibiydi. Hiç kimsenin gerçeğimi öğrenecek kadar yakınıma sokulmasına izin vermiyordum. Süslü yalanlarla, güçlü gerçekler arasında doğru ayrımı yapan ruhum, sefilleri oynuyordu. Sonra durup düşünüyorum da, bundan üç sene önce de böyle değil miydi? Geçmişe özlem zihnin oyunuymuş meğer. Bugünlerde büyük bir bölümünü katettiğim yaşamın hasadını küçük tepecikler halinde yığdığım tarlaların önünde geziniyorum. Bellek kısalıyor. Hep geriye doğru baktığın bir aynanın karşısında duruyorsun. Gerçek kişilerle değil, o aynadan sana bakan eski "ben"inle konuşuyorsun hep. Bir sohbetin başlangıcı değildi bu. Bu bir aldatmanın ve çürümenin başlangıcıydı. Ben ve karşımdaki tüm varlıklar çürüyordu. Kimse gerçekten bir cevap duymak istemiyordu. Duymak istedikleri sadece kendi gerçekleriydi. Düşünmüştüm. Tüm zorlukların ve çetrefilli yolların, acıların gizem dolu kapıları açtığına. İnanmıştım buna.
Sevgili okurum,
Eğer böyle bir durumda kaldıysan,
zihninin kanatlarını keşfetmişsin bile. Onları koru ve kolla. Kimsenin gidemeyeceği kadar uzaklara, ulaşılmaz yüksekliklere ve sonsuz derinliklere yolculuklar yapacaksın. Zihninin kanatlarına takılacak bu yolculuklar sen bütün bu kaosun içinde, duyduğun, yarattığın, bulduğun güzellikleri, hak, adalet ve dürüstlük sevdanı, sevgiyi ve umudu çoğaltmaya bak. Hep dinle içsesini. Önsezilerini sakın kulak ardı etme. Göreceksin. Sana hiç mahcup olmayacak, seni mahcup etmeyecek. Önsezilerine, içsesine uyarak yaptığın seçimler hayal kırıklığı yaratırsa bil ki, sen yanlış seçim yapmadın. Sadece o seçimin karşı cephesi senden yana değildi. Üzülüyorsun, gözlerine yaş geliyor...fazla bu duygusallık çocuğum, çok fazla...ama sakın izin verme seni terk etmesine. Sana bir sır daha vereyim mi? Sen haklısın. Ben de gördüm o ışıkları, ben de dinledim o eski ahşap yalıyı. Bu derin duygular bazen sana kendini yalnız hissettirir, biliyorum. Onca kalabalığın içinde, herkesten farklı görüp duyduğun için hissettiğin yalnızlık bu. Çünkü hayatı sadece izlemiyorsun, aynı zamanda dinliyorsun. Günahkârsan hapishanede kal ama hapishane gibi bir yerde asla kalma. Hapishane taklitleri hapishaneden daha feci yerlerdir. Kötülükler örtbas edilir. İyilikler kaybolur gider. Geniş delikli bir elek gibi, her şeyi düşürür aşağı...aşağısı zaten çakıl taşı...savrulma diyemem, muhakeme etmeyi de unutma sadece. Senin cezan da bu, asla unutamayacaksın ve zihnindeki çürümüş parça kangrenleşecek. Değiştirmeye çalış, diyemem. Sadece fikirler ve olaylar değişebilir, insanlar değişmez.
Üç türlü cehalet vardır.
Hiçbir şey bilmemek,
Gerekli olan şeyleri bilmemek
Ve bir sürü gereksiz şey bilmek.
Çok konuşan, sözüm ona çok bilgi veren, dünyanın nasıl döndüğüne dair her zaman bir fikri olan adam işe yaramaz oğlum, öylelerine bir mesele sorulmaz. Biat ettiğin kadarıyla değil, sorguladığın kadar özgür olursun. Bildiğin kadarıyla insan olmazsın. Umudu, ağı boş çeken balıkçıya sor. Son anlarını kanserle geçiren bir hastaya sor.
Sevgili okurum,
Detayda çözüm vardır. Çare vardır, fikir vardır. Detayda dinginlik vardır, dinginlikte bilgelik, bilgelikte anlam ve değer vardır. Ne kalbindir hayatının yöneticisi ne de zihnin... ikisinin eşsiz ve mükemmel işbirliğini sağlayan tek güç sensindir. Hayatının yöneticisi bizzat kendinsindir.
Ve sevgili okurum,
Konuşma sanatı acıyı olduğu gibi aktarabilme becerisi değildir, acıtmadan aktarabilme becerisidir. Söz büyüdür. Büyü gibidir. Neyi nasıl söylediğin, hangi sesle, hangi ifadeyle söylediğin sonucu değiştirir. Sonuç tamamen ağzından çıkanın ne şekilde çıktığına bağlıdır.
Sevgili okur,
Ses gibi ol. Sus gibi ol.
·
2 artı 1'leme
·171 görüntüleme
Ne kalbindir hayatının yöneticisi ne de zihnin... ikisinin eşsiz ve mükemmel işbirliğini sağlayan tek güç sensindir. Hayatının yöneticisi bizzat kendinsindir. Çok güzel :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.