İmkansızlıklar dünyasındayiz ve bize ait olabilecek olanlarin imkaninin düşüne daliyoruz çok acinasi bir durum değil mi? Oysa şuanki imkanlarimizla yaşasak ,bize ait olanlarla , o acinasi durumdan çıksak huzur dediğimiz şeyin bu olduğunu farkedermiyiz acaba? Ama bunu da biliyoruz; huzuru hiç yasamadik belki, ne olduğunu ve nasıl bir tat barındırdığını nereden bileceğiz ki. Ve her zaman olduğu gibi yine yolumuz sokrates'e çıkıyor:Bildiğim tek şey:hiç birşey bilmediğimdir.