Bugünlerde sanki iki kişiyim. Mutluyum, çoğu şeyi geride bırakmışım gibi … Oturmuş umutlarımla kadeh kaldırıyorum. Sonra … bir bakıyorum yorgunum, hala adım atarken geriye bakıyorum, tökezliyorum gözlerim doluyor gibi kaybettiklerime kabullenerek bakıyorum.
Sahi umutlarım ne olacak (?)