Gönderi

... Ama ne ben ne de Kenan, henüz alışkanlıklarımızı kirli bir gömlek gibi çıkarıp atabilecek olgunluğa erişemediğimiz için ömrümüzü, kendi hırsımızın bizden bağımsız olarak çizdiği bir daire içinde koşturarak tamamlayacağız. Aslına bakarsanız bu didişmede, bu kan ter içinde süren amansız koşuda Kenan benden daha şanslı. Çünkü o, kendi yolunun doğru olduğuna inanıyor. İnanmak insanı mutlu eder. Ben ise kendi yolumun doğru değil, zorunlu olduğunu biliyorum. Zorunluluk insana sıkıntı verir. İşte o zaman da ortaya benim gibi tepeden tırnağa mantık, tepeden tırnağa irade, sıkıcı bir adam çıkar.
Sayfa 449
·
31 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.