İnsanın bir şeyi tek başına beceremeyecek olduğu için ya da tek başına yaşamaya tahammül edemeyeceği için başkalarına gereksinim duyuyor olması ve değerlendirmelerinde bu sebeple onları hesaba katıyor olması, "insanın başkalarına yönelik duyarlılığı" konusunda yanlışlayıcı ya da lekeleyici unsurlar değildir. Bunlar daha çok bu doğal olguyu sağlam temellere oturtmayı sağlayan zemin olarak görülmelidir.