Çok öykü kitabı okuyan bir okur değilim. Ayda yılda bir tane okursam kendimi mutlu hissediyorum. Bu durumun oluşmasında 2 neden etkili oldu. İlki, yıllar evvel uzun romanlar yerine hikaye okumaları daha zevkli geldigi icin bu türe fazlasıyla ağırlık vermiş olmam, ikincisi de ben başı sonu belli, derdini az sözle anlatan hikayeleri seviyorum ki bir yazar için bu durum biraz güç. Çehov bu konuda kesinlikle favori isimlerimden biri. Gelelim Malgudi Günleri'ne. Kitabı almam da etkili olan husus Jhumpa Lahiri'nin önsözünü yazmış olmasıydı. Bu önsözü okuyunca beklentiniz arşa çıkacak bu nedenle kitabı bitirdikten sonra okumanızı tavsiye ederim. Çünkü Lahiri şu ifadeleri kullanıyor:"Faulkner'ın Yoknapatawpha, Marquez'in Macondo'su ve Joyce'un Dublin'i kimi yazarların inadına tek bir mekana bağlı kaldığı, sayısız kapıdan geçerek içindeki sakinlerini betimledigi üç örnek sadece...Malgudi sadece bu ciltteki öykülerin geçtiği yer değil, Narayan'ın kaleme aldığı türden başka her şeydir." Yani şimdi kitabın yazarının oluşturduğu dünya Faulkener, Marquez ve Joyce ile aynı satırlar arasında geçince insan heyecanlanmıyor değil. Aslında ilk öyküyü okuyunca buna hak vermemekte olmuyor. Hatta Lahiri, her güne 1 öykü okuyarak kitabı bitirmeye niyetlendigini ama ilk öyküden sonra kitabı bırakamadığını ve yeni dogum yapmış, kucağında emekleyen 2 yaşında bir kızı daha olmasına rağmen kitabı bir çırpıda bitirdiğini söylüyor. Öyküler cidden çok güzel başlıyor gelişme kısmında merak ve öyküden aldığınız lezzet iyice katlanıyor ama sonuna gelince "şimdi ne oldu yani!" diye düşünmeden edemiyorsunuz. En azından benim için kesinlikle böyle oldu. Umarım öykü okumaktan zevk alan okurlar kitaptan benim aldığımdan daha fazla zevk alırlar. Son kısımlarını daha açık bağlasaydı kesinlikle favori kitaplarimdan biri olurdu. Keyifli okumalar dilerim.

Malgudi GünleriR. K. Narayan · İmge Kitabevi Yayınları · 20182 okunma

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.