Ekmel bey garip bir şey söyledi bugün. “Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir,” dedi, “bölündükten sonra tanımaz birbirini parçalar.”
“Bence gidenin, kalanın kucağında bir kucak kor bırakmasıdır,” dedim.
“Siz çok yanmışsınız,” dedi.
Diyemedim ki: isterdim, kucağında bir kucak korla kalan ben olayım.
Sayfa 71 - Can ÇağdaşKitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.