Sırf incelememi yazabileyim diye kitabın sonunu getireyim dedim, bazı yerleri hızlı hızlı geçtim yine de olay gidişatıyla alakalı hiçbir şey kaçırmadım. Serinin son kitabı gözüme inanılmaz uzun geliyordu ama bir şekilde okunur herhalde ya dedim, bu kitapla hiç de düşündüğüm gibi olmayacağını fark ettim. Serinin ortalarında bir kitap biliyorum ama eğer bu incelemeye denk gelirseniz kesinlikle önerimi dikkate almanızı öneririm. İlk öncelikle genel olarak seri inanılmaz pahalı bu yüzden de hem yorumlara dayanarak hem verdiğiniz parayı göz önünde bulundurarak beklentiniz çok yüksek oluyor. İlk kitap fena değildi, ikinci kitap güzeldi üçüncü kitap ise gereksiz ama fena değildi. Okurken istemsiz verdiğim parayı da düşünerek kendi kendimi iyi gidiyor diye telkin ettim ama hiç de öyle değil. Üçüncü kitabı okuyanlar bilir, Celeane ,yani Aelin, Chaol'un onun güvende olacağını düşünerek onu yolladığı Wendlyn'de Rowan'la tanışır ve kendi büyü gücünün sınırlarını öğrenir. Kitap onun geri dönmesi ile başlıyor ama ben bu kadar vasat bir başlangıç daha görmedim. Olabildiğince spoilerdan kaçacağım ama kitap uzun olduğu için az çok tahmin ettiğiniz şeylerin de gerçekleşeceğini öğrenebilirsiniz. Chaol'la ilk karşılaşmaları inanılmaz kötüydü, sanki ikinci kitapta onu sevdiğini söyleyip giden kadın gitmiş yerine şuursuz biri gelmiş. Kendi adıma konuşursam aşk üçgeni durumunu hiç sevmiyorum ama ilk iki kitapta zaten Dorian ve Chaol arasında kalmış ve Chaol'u seçmiş, hatta onu sevdiğini söylettirip dördüncü kitapta da tamamen başka bir erkek karakterle birlikteliğinin tezgahını yapması çok iğrenç geldi. Hiçbir kitabı ben şunun fanıyım ya da bunun fanıyım diye okumadım, bu seriden daha iyi kitaplar okumama rağmen. Chaol'un da hataları olduğu bariz belli ama insan körü körüne bağlı olduğu bir inancın yıkılmasını nasıl bekliyorsunuz anlamıyorum. Bir de Aelin-Rowan arasının yapılması için Chaol'un iyice güçsüz ve budala gösterilmesi yeterince iğrenç. Aedion'u başta sevmiştim ama bu kitapta Rowan ve Aedion'un kör gibi sadece kraliçe diye Aelin'in her şeyine tamam demeleri ya da yavru köpek gibi korumacılıkları aşırı saçmaydı. Seriye zaten güçlü kadın karakter okumak için başladım ama bu kitapta yıkılmış bir krallığın kraliçesi ve iki tane havlayan köpeği vardı. Dorian'ın içine Valg prensi girmesi ise apayrı bir meseleydi. Önceki kitaplarda Dorian'ı Chaol'a karşı koruyan Aelin Dorian'ı ilk gördüğü anda tehdit edilmeseydi hemen öldürecekti. Kitabın sonunda Dorian tamamen Chaol sayesinde kurtulsa bile tüm övgüyü neredeyse Aelin aldı. İnanılmaz sinir krizi geçirdiğim bir kitap oldu diğer kitabına başlamadan önce bir süre bekleyeceğim ve başka kitaplara odaklanacağım. Keşke almasaydım dediğim bir seri oldu. Manon'un gözünden okumasam kesinlikle sayfaları atlaya atlaya okuyacağıma eminim, hatta baş karakterin Aelin yerine Manon olması gerekiyordu çünkü yazarı tebrik edeyim üç konuda işini çok iyi yapıyor. Birincisi okuyucuyu ters köşe yapabilmesi, ikincisi gerçekten Taht Oyunları kadar olmasa da strateji ve aksiyon bakımından bakarsak onun kadar iyi bir seri. Üçüncüsü ise her kafadan bir karakter yapıyor ki okuyucu en azından birini sevsin, devam etsin. İlk sayfalarda Chaol ve Manon için okuyordum, sonlara doğru Chaol'u o budala gösterme çabası beni hem yazardan hem Chaol'dan soğuttu ve ondan sonrasını Manon için okudum. İlk defa bu kadar uzun bir inceleme yazmış olabilirim ama olur da Cam Şato serisine başlamak isteyen biri olur bu bir güçlü kadın karakter romanı değil tamamen safsatalarla dolu o sosyal medya yorumlarına bakmayın kitapçılarda iki raf gezseniz daha kaliteli ve daha uygun seriler bulabilirsiniz.
