Çocuklarda çağırıcı kendi kendini oluşturmanın normalliğine ait olan davranışlar yetişkinlerde gerileyici narsisizm olarak devam eder: İlgi görmek ve onaylanmak için durmaksızın yaygara koparmak, teatral biçimde kendini merkeze koymak, başkalarının amansızca araçlaştırılması, karar vermede zorlanma, gerçekliğin libidinal reddi, otokrasi, duyarlılık, kendi hislerini hodpesentçe göklere çıkarma, melodramatik beden ezoterizmi, kendini nesneleştirme, masumiyet pathosu, aşırı sulugözlülük. Bunların hepsi, ümitsizce sonsuza dek bir çocuk kalma isteğidir!