Aşk denince aklımızda hep apaydınlık bir sahne canlanır. Bu sahnede herkes mutludur, aşk mutlu eder, herkes uyum içindedir, aşk uyum sağlar. Ama gerçekler böyle midir? Aşk her zaman bembeyaz mıdır? Hemen cevaplıyorum kendi sorumu hayıl değildir, bu kitabın vermeye çalıştığı mesaj da bu: Aşk bembeyaz değildir. Aşkın kapkaranlık tarafları da vardır. Bu yüzden aşkı resmiyete döken düğünlerde bembeyaz gelinliğin yanında damatlık siyahtır ya zaten. Tamam, kabul: Aşk mutlu da eder ama çoğu cinayet aşktan işlenir, bir çok intihar aşka bağlıdır, aldatmadan duyulan acı aşktandır, karşılık bulamamak vardır bir de aşkına. Bu kitapta da aşkın acı veren tarafı görülüyor ama bu taraf hiç de az önce anlattıklarım gibi değil. --Spoiler uyarısı-- Romeo ve Juliet... Birbirine ezelden ebede düşman iki ailenin tek varisleri. Birbirine düşman olan ailelerine karşın bu iki genç birbirlerini görer görmez ta yüreklerinden vurulurlar. İkisinin de gözü bu ömürlerinde bir kez gördükleri, bir kez dans edip eğlendikleri yabancıdan başkasını görmüyordur. Ancak kader onlardan yana değildir. Soyadları gösterir, Juliet de dile getirir bunu: "Ah Romeo, Romeo neden Romeo'sun sen? İnkar et adını, babanı yadsı. Eğer yapamazsan yemin et beni sevdiğine, Ben vazgeçeyim Capulet olmaktan." diyerek. Bu iki aşığı kader ayırır bir de üstüne Juliet'e bir talip çıkar. Kavuşmaları ise ölümde olur. Bu hikaye gerçekten acıklı biten bir hikayeydi. Kitabın konusu kadar geçtiği ortam ve çağ da beni etkiledi. Özellikle ailesinin Juliet'e karşı tutumu çok rahatsız ediciydi. İhtiyar Capulet belli ki zaten kadınlara pek değer veren bir kişilik değil, kendi kızı olunca iyice objeleştirme hakkı buluyor kendisinde.

Romeo ve JulietWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202260,3bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeki Buğrahan Savaş