[Postmodern çağda] kendi dışındaki her türlü denetime ya da anlama direnen bir düzenin tutsağı olan öznenin savrulduğu tipik karşıtlıklar söz konusudur: Bir yanda "tüketim furyası"nın heyecanı, izleyiciye ya da tüketiciye özgü o geçici esriklik, öte yanda "varlığımızın derinliklerindeki nihilistik anlamsızlığın" yol açtığı keder.