Sevdalı bir menekşe
tanırdım eflatun
özgürlükte açan.
başkasının sevinci
onun da sevinciydi
inci kolyelerle
süslü
boynuna hiç
ölüm yakışmazdı ki.
geceleyin, kuş uçar
uyanır menekşe
sanki kapısı çalan
onunki.
sevdalı menekşem
hercai eflatunum
üzgünüm
seni ben
soldurdum
seni ben öldürdüm
bir saksı yaparak
yaşadıklarımızdan.
Cihat Burak
·
1 artı 1'leme
·48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.