Sokrat şöyle der:
Fırtınaya tutulan, dalgalarla sallanan ve dağlar gibi büyük dalgalara kapılan geminin kurtulma ümidi, öfkelenmiş ve kızmış insanınkinden daha fazladır.Zira bu durumdaki geminin tayfaları , onu kurtarmak için çeşitli yollara başvururlar.Öfke ile tutuşan nefsin ise hiçbir yardımcısı yoktur.Ona verilen öğüt ve öfkesine karşı söylenen yatıştırıcı sözlerle onu akla uymaya çağırma ,yanan ateşe atılan odun gibi alevini artırır.
Sayfa 231Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.