Babayla ilişki insanın içsel ihtiyaçlarıyla dış dünyanın gerçekleri arasında denge kurmasını temsil eder. Baba dış dünyaya açılan ilk gerçeklik imgesidir. Kabul edilmek, beğenilmek ve onaylanmak için çaba sarf ettiğin ilk ilişkidir. Baba dış dünyayı, ayakta kalabilmeyi, bağımsızlığı ve gücü temsil eder. Çocuk anneyle kurduğu bağımlı ilişkiden özerkleşerek babanın onay ve kabulü için ona yaklaşır. İlk gerçek kabul edilme sınavını burada verir. Babayla yaşanan travmatik yaşantılar kişilik yapılanmasında bazı sorunlara yol açabilir. Yetişkin bir insan olabilmek, sorumluluk alabilmek için bunları çözmeye ihtiyaç duyar.
Sayfa 80Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.