Hiç olmazsa unutmamak isterdim. Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar… Yalnız bırakmayın beni hatıralar. Az yanımda kal, çocukluğum… Temiz yürekli uysal çocukluğum… Ah, ümit dolu gençliğim, ilk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim. Doğduğum ev… Rahatlayacak içim, duysam bir tek kapının sesini, arıyorum aklımda bir ninni bestesini. Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler. Güneş, getir bir bayram sabahını. Açılın, tekrar çocuk dizlerimdeki yaralar. Hepiniz benimsiniz: mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar… Yalnız hatırlamak, hatırlamak istiyorum. Nerde kaldı doymadığım o sema, ahengine kanmadığım ırmak. Bırak her şeyi nereye gidiyorum? Neler geçti aklımdan, nedendi ağladığım, neydi güldüğüm.. Ah, nasıldı yaşamak?
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.