"'Peki, teşekkür ederim.' diyebildim zar zor. Güzel gözleri bir süre yüzümde oyalandı. Elini uzatıp yüzüme doğru düşen saçı çektiği anda, daha fazla akan suyun şiddetine dayanamayan bir barajın yıkılması gibi, kendime kalkan edindiğim bütün duygular yerle bir oldu ve hıçkırıklara boğuldum.
'Ağlama,' sesi boğuklaşmıştı. 'Ağlama lütfen. Buna dayanamıyorum.'
Fakat bu sözleri beni susturmak yerine daha büyük bir baskıyla hüngür hüngür ağlamama neden oldu. Kızarmış gözlerimle yüzüne bakarken duyduğum utanç suratımın her noktasına hızla yayıldı.
'Yapma!' dedim zavallı bir sesle. 'Bunu söyleme!'
'Neyi söylemeyeyim?'
'Bunu işte! Hâlâ beni düşünüyor olman doğru mu? Sence ne hissettiğim ya da beni neyin üzdüğü umurunda mı?'"
Kent Kitap
·
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.