Gabriel ile Iris, tatilden yeni döndüklerinde evlerinde çok yakın arkadaşları olan Laura ile karşılaşıyorlar. Laura’nın kocası Pierre ile arası biraz bozuk, kocasının bir genç kızı olduğunu öğreniyor, bu ona fazla geliyor ve evinden uzaklaşmak istiyor, bu yüzden Paris’ten Ingiltere’ye onların yanına geliyor. Gabriel ile Iris ise bu durumu çok anlayışla karşılıyorlar ve istediği kadar onlarla kalabileceğini söylüyorlar. Ancak haftalar geçiyor fakat Laura’nın gitmeye niyeti olmadığını görüyoruz. Gabriel bu aralar biraz da kötü durumda, eski arkadaşının ölmeden önceki son dakikalarına tanıklık etmiş ve bir yalan söylemek durumunda kalmış, bu olay onun içini kemiriyor. Bunun üzerine yeni komşular taşınıyor, bir bahçıvan onlara çalışmaya geliyor ve olaylar karmaşık hale geliyor yavaştan.
Okuması biraz zor oldu, kitabın ilk yarısı bir gelişme yok, gerilim yok, polisiye yok, wow diyebileceğiniz bi olay yok, fazlasıyla slow burn. Aile dramı okuyor gibiyiz. Laura iki de bir dertleniyor, kederleniyor. Devamındaysa biraz daha can alıcı olmaya başlıyor ama beklediğim kadar mıydı, glb hayır.. son bölümde toparlandı. Öyleydi ki okurken bunu nasıl bağlayacak yazar diye stresten patladım, hepsi çok ayrı alakasız olaylar gibi duruyordu. Sonu vurucuydu, ben yazarın güzel bi şekilde bağladığını düşünüyorum ama okurken benim için bu kadar yavaş, sıkıcı ve yorucu olmasını beklemiyordum, ciddi bi hayal kırıklığı oldu özellikle başta. Şok olduğum ve şaşırdığım sonlarda bi iki ters köşe var, onun dışında olacaklar da tahmin edilebilirdi bana kalırsa. Kurguyu ve sonu beğensem de genelinden sıkıldığım için yine 7.
