hayatımın en mutlu anıydı ve biliyordum..
benim hayatımdaki anlam olduğunu bilmek küçüğüme kendini nasıl da iyi hissettiriyor!
tekrar tekrar o anı soruyor, teyit ediyor sanki..
emin değil mi diyorum bazen, sen gibi o da emin değil mi?
emin olmakla güvenmek arasında korelasyon mu desem ne desem bir çeşit bağ var...
güvendiğimiz için emin olur, emin olduğumuza güveniriz neticede; kısmen tavuk yumurta hikayesine dönmesin ama şüphe kötü bir şey! (Son cümle uzadı uzadı tam bağlayamadım)
neyse, bir de övgü önemli! övmeyi de övülmeye de çocukluktan öğreniyormuş insan...övülmek var övünmek var! kelimelere bak ya, tek harfle neler oluyor!
boş beleş yazışmaların bugün de sonuna geldik...