Üst salonun resimli tavanından sarkan kocaman avizeyi gerekli sozcükleri bilemeden (kristal dendiğini o güne değin duymuştuysam bile aklımda tutamamışım besbelli), bir mahalle çocuğunun sınırlı söz dağarcığına sığdırmaya çalışarak 'cama benziyor ama cam degil' diye tanımladığımı anımsıyorum. Sanki gökteki tüm yıldızları toplayıp bir araya koymuşlar.