Yaşar Kemal'in her eserini bitirince hep içimden "Bu adam daha fazlasını hak ediyor." diye düşünüyorum. Bazen gerçekten coğrafya kaderdir. Şuan Yaşar Kemal bir Rus edebiyatı yazarı olsaydı kesinlikle daha iyi yerlerde olurdu. Rus yazarlarını ünlü yapan kuşkusuz geçmiş dönemin acılarını, insan yaşamını çok iyi işlemelerinden kaynaklıdır. Yaşar Kemal'in de eserleri tam olarak böyledir. İşlediği konularda ki bölgeyi, halkı o kadar mükemmel işliyor ki kitap okuduğunuzu unutuyorsunuz. Bu değerli eseri içinde aynı şeyi söyleyebilirim. Kitaba kendinizi o kadar kaptırıyorsunuz ki, Uzun Ali nefes nefese kalınca sanki sizde nefes nefese kalıyorsunuz; Meryemce sövünce yada beddua edince ister istemez sizde endişeye kapılıyorsunuz. Her satırda karakterler sanki kanlı canlı bir şekilde karşınıza dikiliyor gibi hissediyorsunuz. Gönül rahatlığıyla bu kitabın bana bir çok yönden bir şeyler kattığını söyleyebilirim. Kitap genel olarak şunları anlatıyor: Bir yolculuğa çıktığınızı düşünün ve bu yolculukta kendinize, yol arkadaşlarınıza çok güveniyorsunuz. İlerledikçe birçok sıkıntıyla karşı karşıya kalıyorsunuz hatta yol arkadaşlarınız sizi oyuna getirip terk ediyor. Bu yolculukta çok yıpranıyorsunuz ve anlıyorsunuz ki aslında sandığınız kadar güçlü değilmişsiniz. Ama sevdikleriniz için yola devam ediyorsunuz. İnsanlıktan çıkmış bir vaziyette yolculuğunuzun sonuna geliyorsunuz. Nasıl oluyorsa bunca çilenin karşılığını alamıyorsunuz. Artık gerisini siz düşünün. Ve son olarak, bugün Yaşar Kemal'in ölüm yıldönümü. Sevgi, saygı ve özlemle anıyoruz. Söyleyeceklerim bu kadar, keyifli okumalar dilerim.

OrtadirekYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20182,676 okunma

·

2 plus 1

·

51 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

adenozintrifosfat