Abyss: "ayrılıklar öğretti bana": ayrılıklar öğretti bana salonun ortasında kara tabut sessizliğin bütün gücüyle bana bakan bir ölü kadar kayıtsız, zalim şu siyah eşya gün boyu tuzaktaki bir hayvan gibi bakıyorum çalsa, çalsa, bir çalsa bazen başkaları arıyor,...

salonun ortasında kara tabut sessizliğin bütün gücüyle bana bakan bir ölü kadar kayıtsız, zalim şu siyah eşya gün boyu tuzaktaki bir hayvan gibi bakıyorum çalsa, çalsa, bir çalsa bazen başkaları arıyor, bazen kötü bir şaka ucuzluğunda: yanlış numara günler, geceler, saatler, aylar zamanın ne oldugun en çok ayrılıklar öğretti bana merdivende ayak sesleri içimin kapıları açılıyor her seferinde kimse yok, kimse yok, kimse yok ki, yalnızlıkta seslerin birbirine ne çok benzediğini ayrılıklar öğretti bana sesi taşan radyo, biri kızartma yapmış, erken bırakılmış çöp torbaları, bazen silinmiş basamaklarda ıslak bez kokusu yanılmaların ne demek olduğunu da ayrılıklardan öğrendim zaman gözlerimi değiştirdikten sonra bir yabancı gibi gördüm mutsuzluktan bir türlü büyümeyen çocukluğumu her yıl bütünlemeye kaldığım o uzun yazlar bile öğretemezken bana ancak yıllar sonra elinden tuttum kendi çocukluğumun sahip çıktım içimdeki parçalanmaya

Kitabı okudu

Timsah Sokak Şiirleri Murathan Mungan

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.