Büyüklerle ben yapamıyorum çocuklarda almıyor beni oyunlarına devlet dairesinde
yangından kurtarılmayacak
sıkışmış bir çekmece gibiyim açılamıyorum sana
Bir kez olsun çıkmazken ağzından seni sevdiğimi
her gün söylememi yadırgama
bil ki bu şehirde
iskelenin verilmesini
beklemeden atlarım vapurlara
Son karesi gibi Red Kit'in
batan güneşe doğru
sürerken atımı
gitme kal demeni bekliyorum
ama yalnızca
rüzgâr çekiştiriyor atkımı