Bir gece yansıması bu
Hanidir açılmayan zambakların
Gül bardağıyla içtiği
Şarap gibi renksiz
Söz gibi gölgesiz
Bir fanzin
Düşlerinde ağıtların
Kibrit ateşiyle aydınlanan
Düşüncesiz ağlayan gündür bu
Zamanıdır tarlaya ateş eken kadın çobanlarının
Ve zamanıdır
Adına, senin adına ekilen ateşlerde yanmanın
Çünkü şiirle tükenmiştir imgeler
Son söz kalmıştır şaire
Açık, seçik, anlaşılır
Ölüm mükemmele ulaşmaktır.