Osmanlı hariciyelerinin temasa geçtiği diğer bir grup, Musevilerdi. Siyonizm'in dünya üzerindeki tüm Musevi toplumları tarafından benimsendiğini ya da başka bir deyişle her Musevi' nin Siyonist olduğunu iddia etmek yanlıştır. "Ortodoks" ya da dindar Museviler, Siyonizm'e en az Osmanlılar kadar karşıydılar. Eğer Siyonizm, Yahudilerin Filistin'de yeniden iskan edilmeleri ise Ortodokslar buna karşı değildi; bu düş her dindar Musevi' nin kalbin de zaten yatıyordu. Fakat bir farkla ki Ortodokslar bu düşün insanlar tarafından değil de Mesih' in dirilmesi ve onlara Filistin'e kadar rehberlik etmesiyle gerçekleşeceğine inanıyorlardı. Bu nedenle Dr. Herzl, bir Mesih olamazdı; o bir şarlatan olmalıydı. Kul kısmının dinin tekelinde olan birtakım işlere karışması doğru değildi. Dindar Musevilerden başka " Reformcu" Museviler de Siyonizm'e karşıydılar. Reformcu Museviler, Yahudiliğin sadece bir din olduğunu ve Yahudilerin Filistin'de ulus olarak yeniden iskan edilmeleri yerine bağrında yaşadıkları ulusların kültürü içinde eriyip onlardan biri olmamaları gerektiğinde inanıyorlardı. Siyonizm, eğer amacına ulaşır da Filistin'de bir Yahudi Devleti kurulursa Musevilere ev sahipliği yapan bazı devletler Musevi yurttaşlarından - onların da bir vatanı olduğu gerekçesiyle - ülkelerini terk etmelerini isteyebilirlerdi. Bu da Batı'daki Reformcu Musevilerin rahatlarını kaçırıp sosyal konum ve servetlerini geride bırakarak azgelişmiş bir ülke olan Filistin'e görmelerine neden olabilirdi.
Sayfa 113Kitabı okudu
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.