Sonra Feqiye Teyran çıkıverir bir divandan. Suya şiirler okur, aşkını dalgalara bırakır ve Dicle onun dizelerden kayıklarını yüzdürür teninde. Kürmanci bir şarkı iner dudaklarımıza, sevgilinin sesi rehin kalır bizde. Sözcüklerin dansını, gönlün denizini ve gözlerin ışığını içimize serper ozan.