Gönderi
160 syf.
9/10 puan verdi
Yalnız işte... Kimsesiz...Ruhen yalnız..
Aşkın, dostluğun ve ruhun tanımlarının en derin şekilde yapıldığı bir kitaptı.
İnsanın önce kendine yabancılaşması sonra da topluma yabancılaşması bir karakter üzerinden anlatılıp aslında evrensel bir duygu dünyası anlatılıyordu.
Karakterimiz, hissiz ve kimsesiz gibi görünse de kalbinin derinliklerinde büyüttüğü özleme sığınır. Ve ayrıca insanın anlaşılması ve yorumlanması en zor varlık olduğunu bir kere daha gösteriyor bize.
Önyargıların ve insanlara biçilen bazı kalıpların aslında kişiye daha çok acı verip daha çok çıkmazlara daldırdığı bir gerçeklik ele alınıyor.
Karakterin içe kapanık, beklentisiz ve her konuda özellikle de anlaşılma konusunda umudunu yitirmesi hissediliyordu.
Konu bakımında daha da sürüp işlenmesini isterdim. Yer yer eksik ve eleştirdiğim anlar oldu tabi. Ama genel olarak çok beğendim ve çok üstün buldum.
Edebi dilinin hoşluğu ve yumuşaklığı kitabı daha da okunur kılmış bence.
Zamanın acımasızca yıprattığı nice yürekler var ki bilinmezlikler içerisinde savrulup duruyorlar. Tüm bunları atlatıp huzur dolu limanlarda nefes alabilmeniz dileğiyle..
·
68 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.