keske uzun soluklu okuyabilecegim bir roman olsaydi diyerek kapattim kitabin kapagini.
korlugun ne demek oldugunu bilmeyen korlerin, karanligi kestiremeyen nunez’in sonucsuz cabalarini ve karsilikli diyaloglarini okumayi gercekten cok isterdim.
fakat yine de kisacik dahi olsa cidden etkileyiciydi. ozellikle cizimlerin hikaye ile uyumunu cok begendim. tipki hikaye gibi cizimler de kasvetliydi, isil isil bi atmosfer zaten beklenilmezdi.
bilmiyorum neden ancak icerik ile alakali bir sey soylemek istemiyorum. uzerimde garip bir etkisi mi oldu yoksa ben mi toparlayamadim veya yalnizca bir seyler mi yazmak istemiyorum bilmiyorum ancak bu kadar. okumanizi oneririm.
2024/19.kitap