Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Yıkık bir gençlik
Pazar günü MSÜ sınavına gireceğim. Biraz kırgınım; hayata, şansa, sisteme... Çocukluk hayalimdi asker olmak. Köyde büyüdüm. Uzun odunsu bitkiler yetiştirdi evimizin arkasında, onları tüfek olarak hayal eder, balya iplerini iki yandan bağlayıp omuzumuza asardık. Tüm gün o terörist senin bu dağ benim oynardık da oynardık. Bir hayalimi daha gömdüm işte. Bazı koşullardan direkt eleniyorum, kendimi denemek için girmiş olacağım, diğerleri gibi. Konular bitmemiş ama ben bitmişim. Gözlerimin içi kıpkırmızı, ruhum başka yerde bedenim masanın başında bıkkınlıkla bu satırları yazıyor. Önümde test kitabım açık, matematik çözüyoruz işte. Oysa ne güzel şiirler yazardım, kitaplarım vardı, sesimle ne ahenkler bulurdum. Ama yok, matematik yapmazsan olmaz! Sövüyorum sorulara, kitaplara, hocalara. Günden güne eriyorum. Bazıları durumu fazla dramatize ettiğimi düşünecek fakat yazdıklarımın daha fazlası içimde saklı. Gücüm anca bu kadarını yazmaya yetiyor. Çünkü hayallerim çalındı, bazıları gömüldü; benliğim, gençliğim ve fazlası. Bunun ne demek olduğunu bilmeyenler için gereksiz dramatik olması normal tabii. Her neyse bir gün iyileşeceğim ve o zaman bu iletiyi alıntılayıp müthiş şeyler yazacağım üstüne. Şimdilik hoşça kalın, akıl sağlığınızı yitirmemeniz dileğiyle zira ben yitirmiş bulunmaktayım.
·
1 artı 1'leme
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.