Merve: Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı (Ne kimsem var yanan bana gönül ateşinden başka, ne de seher yelinden başka çalan kapımı.)

Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı (Ne kimsem var yanan bana gönül ateşinden başka, ne de seher yelinden başka çalan kapımı.)