Şermin Yaşar'ı " Git yerine yat" kitabı ile keşfettim. Bana öykü okumak her zaman roman okumaya göre zor gelmişti her yeni başlayan hikaye ve kurguya alışmak zorluyordu ama bu kitapta okurken kitabın içinde yaşayan karakterlerden biri oluvermek aktarılan duyguyu ölesiye yaşıyor olmak hazzı bir solukta okumak isteyip bir yandan aman bitmesin bu tat diye endişelenmek gibi çok farklı duygular yaşattı. Bu kitapta diğer öykü kitabına göre dikkatimi çeken hikayelerinde her biri farklı dozda olsada patolojik rahatsızlığı olan karakterleri işlemesi oldu. Kitabın ismi ilk hikayesi olan deli tarladan seçilmiş çoğu hikaye de size hiç beklenmedik bir son ile taaccübe şayan bırakıyor.
