Kitap aşağı yukarı şöyle başlıyor ; “ Prensipleri reddeden bir ile tartışılmaz”
Ama kitap tam tersi devam ediyor .
Yani:” Diyalektik açıkça, objektif gerçekliği değil tartışmayı kazanmayı nihai amaç yapmalıdır “ ben bu satırları okurken aklıma usta oyuncumuz Şener Şen geldi. Nasıl mı? “ Sor neden yaptım” sözüyle . Sanırım bizim schopenhauer’imiz de Şener Şen’dir .
