Cengiz Aytmatov’un Kırgızistan’ın doğasını kelimelerle resmeden o güzel, içten, şiirsel anlatımıyla harika bir eserdi.
Filmi kitabından daha ünlü olsa da kitabı daha çok beğendiğimi fakat sonu itibariyle filmdeki son sahneyi kitabın sonuna göre daha etkileyici bulduğumu da söylemek isterim. Zaten filmde en çok o sahneyle ün kazanmıştır.
Kitabın beğenmediğim tek kısmı olayları ve bunlara karşın duygularını Asel’den dinleyememiş olmak. Herkes konuşmuş bir tek hikayenin merkezindeki Asel susmuş… Onun da bu hikayede payına düşen bu olmuş maalesef.
Okuyunuz
